- Warto wspierać regiony słabiej rozwinięte nie tylko ze względu na zasadę solidarności - zaznaczył prof. Bolesław Domański, dyrektor Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, podczas panelu "Polska polityka rozwoju wobec zmian na scenie europejskiej i globalnej".
Prof. Domański w swoim wystąpieniu „Dylematy polityki rozwoju polskich regionów”podkreślił, że brak wsparcia dla obszarów słabiej rozwiniętych przekłada się na ograniczenie rozwoju całej gospodarki. Dodał, że z perspektywy regionu ważniejszy jest rozwój gospodarczy niż wzrost jakości życia, natomiast z perspektywy lokalnej istotniejszy jest wzrost jakości życia. W skali subregionu czy skali lokalnej kluczowym zasobem decydującym o rozwoju będą ludzie, dlatego warto wspierać poprawę jakości życia. Prof. Domański zaznaczył, że wyrównywanie nierówności przestrzennych nie jest równoznaczne z szybkim rozwojem regionów słabiej rozwiniętych. W rozwoju regionów w dłuższej perspektywie postawienie na potencjały endogeniczne może okazać się skuteczniejsze niż wspieranie potencjałów egzogenicznych.
Dylematy polityki rozwoju polskich regionów - prezentacja
Władza publiczna nie może zrezygnować z interwencji, tam gdzie jest to niezbędne, a więc w sprawie lokalizacji i kształtowania ładu przestrzennego.
Dziś w Europie Środkowej kluczową rolę odgrywa nowe, prawie niewidzialne i jakby pozbawione ambicji, niedrapieżne "imperium europejskie".
Historyczne doświadczenie europejskie to nie doświadczenie ponadnarodowej jedności, lecz empiria państw narodowych (w przeszłości ze sobą rywalizujących), ludzi żyjących we własnych enklawach, mówiących różnymi językami, mających różne tradycje.
